maandag 2 januari 2017

Balansverslag

Balansverslag
1) Welke literaire boeken spraken je bijzonder aan en waarom? Geef voorbeelden en argumenten.
Na veel gelezen te hebben voor het vak Nederlands ben ik erachter gekomen dat ik romans met daarin (jong)volwassen hoofdpersonages het interessantst vind. Een stel dat bijvoorbeeld samen een kind wil of heeft en daarbij tegen allerlei psychologische problemen aanloopt, vreemdgaat, afhaakt, etc. Als het ware kruip ik dan in de huid van een ouder persoon dat neerkijkt op mensen van ongeveer mijn leeftijd. Ik denk dat dat ook leerzaam geweest is voor me: Iedereen heeft af en toe struggles in het leven terwijl je als klein kind denkt dat papa en mama perfecte mensen zijn.
Ook boeken met daarin thema's als religie en oorlog trokken mijn aandacht omdat deze thema's erg actueel zijn. Door hierover te lezen heb ik sommige wereldproblemen iets beter kunnen begrijpen.

Een van de eerste boeken die ik voor mijn lijst gelezen heb is: ''Komt een vrouw bij de dokter'' van Kluun. Een simpel maar prachtig boek in mijn ogen. Alles dreigt mis te gaan maar de liefde overwint uiteindelijk toch heel veel, niet alles maar dat is in mijn ogen dan ook de realiteit.

''Huis van de moskee'' van Kader Abdolah en ''VSV'' van Leon de Winter vond ik erg 'toepasselijk' om te lezen in deze huidige tijd. Beide gaan onder andere over moslimextremisme. Huis van de moskee geeft je een kijkje in het leven van de mensen in Iran. Je leest hoe je vrienden ineens je vijanden worden, hoe liefde vervangen wordt door haat en hoe mensen doen wat ze gedacht hadden nooit te doen.

De ontdekking van de hemel van Harry Mulisch heeft mij verrast, positief. Ik verwachtte en saai en langdradig boek, maar dat was dus absoluut niet zo. Ik heb vooral veel respect voor alle kennis die Mulisch combineert in zijn boek, elk detail klopt.

2) Welke literatuurlessen zijn belangrijk voor je geweest? Om welke redenen? 
De belangrijkste literatuurlessen zijn voor mij degene geweest waarin we boeken bespraken en daaruit de diepere betekenissen en symbolen haalden. Op die manier had ik namelijk nog nooit echt naar boeken gekeken terwijl literaire boeken vaak diepere betekenissen hebben. Door deze lessen ben ik me ervan bewust te zoeken naar de essentie van het boek. Wat is de verklaring van de titel? Zijn de namen van de personages bewust gekozen? In welke tijd speelt het zich af? Wat heeft de tijd te maken met de handelingen van de personages?

3) Welke ervaring(en) met literatuur hebben absoluut weerstand opgeroepen? Hoe verklaar je die weerstand? Wanneer je bijvoorbeeld iets saai vond, kwam dat volgens jou door een gebrek aan kwaliteit van de schrijver of door jouw manier van lezen?
Ik merk dat ik altijd even rustig moet gaan zitten voor een boek en meteen dertig pagina's aan een stuk door moet lezen, anders kom ik er niet lekker in. Als ik dat niet doe dan lees ik het boek steeds in korte stukjes waardoor ik m'n concentratie snel verlies en het boek minder leuk vind omdat ik er minder goed in zit. Hierdoor wordt een boek vaak langdradig en saai. Als een schrijver binnen die dertig pagina's niet heeft weggegeven waar het boek ongeveer over zal gaan, dan haak ik af. Ik heb niks met superlange beschrijvingen over blaadjes die van een boom vallen bij wijze van spreken.

4) Ben je in de loop van de tijd dat je met literatuur bezig was er anders naar gaan kijken? Probeer die ontwikkeling bij jezelf vast te stellen. Geef voorbeelden van wat je nu beter kunt. Kijk voordat je je antwoord formuleert nog eens terug naar je leesautobiografie.
Zoals ik al eerder zei probeer ik de boeken beter te analyseren nadat ik ze uit heb door te zoeken naar diepere betekenissen. Ook hebben de lessen geschiedenis (vooral uit de bovenbouw) mij heel veel kennis opgebracht waardoor ik boeken vaak beter begrijp. Ik kan de boeken beter plaatsen in de tijd waardoor ik ze weer beter kan analyseren.

5) Loop je blog nog eens door en stel vast waarmee je uiteindelijk al dan niet tevreden kunt zijn, waar het gaat om je aanpak bij het werkproces en je studievaardigheden. Geef voorbeelden. Met welke werkvormen kon je goed uit de voeten, met welke niet? Waarom?
Voor mij werkt het het best om een simpel boekverslag op m'n blog te zetten met daarin bijvoorbeeld de namen van de personages, hun functies, de thema's, de titelverklaring, zelfgeschreven samenvatting, de motieven, opdracht, etc. Als ik dat zelf geschreven heb dan blijft het beter hangen en dat is weer gunstig voor het mondeling. 
Een opdracht als ''schrijf drie dagboekfragmenten vanuit de ogen van de hoofdpersonage'' zijn misschien voor sommige mensen wel leuk om te doen, maar ik vind het belangrijker om de inhoud van het boek te analyseren en daardoor beter te begrijpen.

6) Welke plaats denk je dat de literatuur in het vervolg van je leven te kunnen geven?
Ik heb altijd al veel gelezen en door de middelbare school ben ik echte literatuur gaan lezen. In de toekomst zal ik zeker blijven lezen. Het aanbod boeken is veel groter nu ik al van alles gelezen heb. Ik denk dat je nooit klaar bent met lezen en er zijn altijd punten waarop je jezelf kan blijven ontwikkelen. Ook je smaak verandert dus wie weet vind ik over een aantal jaar ander soort boeken heel leuk om te lezen.

7) Welk advies heb je voor je literatuurdocenten?
Tijdens het lezen heb ik echt heel veel gehad aan mijn lessen geschiedenis over de Middeleeuwen, geschiedenis van Nederland, de Eerste - en Tweede Wereldoorlog, de Koude Oorlog, etc. Ik kon hierdoor boeken beter in de tijd plaatsen en daardoor de inhoud van het boek beter verklaren. Mijn advies is dus om meer tijd te besteden aan geschiedenis en niet alleen de geschiedenis van de literatuur. Voor de mensen die geschiedenis in hun pakket hebben is het altijd handig om hun geheugen ook weer even op te frissen door zulke lessen. Ik denk dat dat veel mensen zal helpen zoals dat mij geholpen heeft.

Tirza - Arnon Grunberg

Titel: Tirza
Auteur: Arnon Grunberg
Eerste druk: september 2006
Aantal pagina's: 430

Samenvatting (scholieren.com):
Het boek is in drie delen verdeeld: De huur, Het offer en De woestijn.

Het verhaal gaat over Jörgen Hofmeester, vader van twee dochters: Ibi en Tirza. Hij heeft geen baan meer, alhoewel hij niet ontslagen is. Hij is te oud om ontslagen te mogen worden en doodt daarom zijn tijd met uitzwaaien van vreemden op Schiphol. 

Ibi is al uit huis en heeft een bed&breakfast in Frankrijk. Jörgens vrouw heeft hem drie jaar geleden verlaten maar komt nu net weer opdagen in zijn leven. Hij noemt haar continu ‘de echtgenote’. Jörgen woont dus nog alleen met Tirza.
Het verhaal begint als Tirza haar eindexamen heeft gehaald en een groot feest geeft voor haar vrienden. Het is tegelijkertijd een afscheidsfeestje, omdat ze daarna met haar vriendje Choukri door Afrika zal gaan trekken. 
Choukri doet Jörgen denken aan Mohammed Atta, een van de terroristen van 11 september. Jörgen haat hem direct. Eveneens omdat door de crisis na 11 september Jörgen al zijn gespaarde geld is kwijtgeraakt. Hij ziet Choukri dan ook als de verantwoordelijke persoon hiervoor, een terrorist en iemand die kwaad in de zin heeft. Daarbij komt dat zijn vrouw opnieuw in zijn leven verschijnt. Ze zijn nooit officieel gescheiden geweest maar ze heeft hem wel verlaten voor een jonger exemplaar. ‘De echtgenote’ wil ook niet graag naar Jörgen terug maar had geen andere plek om naartoe te gaan. 

De familieverhoudingen zijn duidelijk niet normaal en bereiken ook op het feestje een hoogtepunt wanneer vader Jörgen seks in het tuinhuisje heeft met een van Tirza’s vriendinnen en ‘de echtgenote’ zoent met een vriend van Tirza. 
Jörgen is zich bewust van deze vreemde ontwikkelingen. Volgens hem gedraagt zijn vrouw zich als een valse slet, hij heeft seks met een piepjong meisje en Tirza date een terrorist.

Toch zet hij zich eroverheen en besluit alvast Tirza en Choukri later naar Frankfurt te brengen, vanaf daar vertrekt hun vliegtuig naar Windhoek in Afrika. Maar voordat hij ze zomaar op het vliegveld zet, wil Jörgen graag nog een weekendje met ze doorbrengen in het huisje van zijn overleden ouders in de Betuwe. Hij staat erop. 

Vanaf hier word je als lezer misleidt.

Hofmeester betrapt Choukri en Tirza als ze op de keukentafel seks hebben. Volledig uit zijn humeur gaat hij weg, om even later terug te komen met Chinees eten. Hij eet het echter allemaal alleen op, omdat Choukri en Tirza slapen. De volgende dag brengt hij ze naar het vliegveld. 

Als hij weer terug in zijn auto zit, ziet hij Tirza’s iPod liggen. Hij probeert haar nog te bellen, maar krijgt altijd weer de voicemail. “Hoi , dit is Tirza. Ik ben er even niet. Maar laat maar een leuk berichtje achter.” Onderweg moet hij een aantal keer overgeven. Hij snapt niet wat hem aan de hand is. Een aantal keer zegt Jörgen dat hij aan het epiloog van zijn leven is begonnen. 

Hij probeert haar nog eens te bellen, hij hoort namelijk de hele tijd niks van ze en is bezorgd om zijn dochter. Nooit wordt de telefoon beantwoord.
Hofmeester besluit om naar Namibië te vliegen en ze persoonlijk te gaan zoeken. Hij boekt een luxe hotelkamer en bedenkt een strategie om Tirza terug te vinden in Namibië. Hij heeft een foto van haar en vraagt allerlei mensen of ze haar toevallig hebben gezien. Jörgen is wanhopig om zijn zonnekoningin terug te vinden. Hij reist steeds verder Namibië in en houdt zijn vrouw op de hoogte van zijn zoektocht naar hun dochter. In een van de steden komt Jörgen Kaisa tegen, een klein meisje dat zich aanbiedt aan hem. Hij neemt haar mee op reis en noemt haar af en toe Tirza. Jörgen vertelt aan Kaisa zijn verhaal. 

We gaan weer terug in de tijd en bevinden ons op het moment dat Jörgen zijn dochter met Choukri op de keukentafel aantreft. Hij gaat door het lint en slaat zijn dochter dood met een pook, hij ‘snoeit’ Choukri met een kettingzaag. Daarna begraaft hij ze in de tuin. Vervolgens gaat hij wel gewoon naar het vliegveld en neemt hij afscheid van wildvreemde mensen (net zoals hij dat al eerder deed in Nederland).

In Namibië houdt hij vast aan Kaisa zoals hij dat deed aan Tirza. Maar toch wordt hij op een ogenblik teruggeroepen naar Nederland. Het lijk is in de tuin gevonden en media wacht hem op…

Eigen mening:
Tirza is een vlot geschreven, spannend boek waardoor het voor mij heerlijk en snel las. Wat ik bijzonder vind aan het boek is dat je een beetje voor de gek gehouden wordt. Je beleeft alles namelijk vanuit de ogen van Hofmeester. Al vrij snel begon ik mijzelf af te vragen: zijn de mensen in zijn leven echt zo 'lullig' als hij mij laat denken? Gedurende het boek kom je erachter dat het er meer op lijkt dat de rollen omgedraaid zijn: Hofmeester is juist degene met het 'vreemde' karakter. Uiteindelijk weet ik nog steeds niet wat er precies gebeurd is omdat Hofmeester zichzelf (en dus ook de lezer) verwart. In het begin kwam hij op mij over als een superpapa, maar gedurende het boek ging ik daaraan twijfelen. Dit maakt het boek spannend. Het ene moment had ik medelijden met Hofmeester en het andere moment maakte hij me boos. Het 'beest' in Hofmeester komt steeds meer los en daardoor doet hij slechte dingen: zoals seks hebben met een klasgenootje van Tirza, Tirza en haar vriendje vermoorden en liegen tegen zichzelf en de mensen om hem heen. Dit boek focust voor mij meer op het negatieve dan op het positieve. 
Gedurende het hele boek geldt het sociaal aanvaardbare aspect: Ik vind het niet goed dat de echtgenote Hofmeester continu de grond in boort. Maar als ik dan lees wat Hofmeester allemaal op zijn geweten heeft, dan begrijp ik de echtgenote ergens wel weer...
Kortom: Ik vind Tirza een bijzonder en spannend boek en ik raad het zeker aan aan klasgenoten. 


De ontdekking van de hemel

 Harry Mulisch
 1992
 927
 5 uit 5