maandag 2 januari 2017

Balansverslag

Balansverslag
1) Welke literaire boeken spraken je bijzonder aan en waarom? Geef voorbeelden en argumenten.
Na veel gelezen te hebben voor het vak Nederlands ben ik erachter gekomen dat ik romans met daarin (jong)volwassen hoofdpersonages het interessantst vind. Een stel dat bijvoorbeeld samen een kind wil of heeft en daarbij tegen allerlei psychologische problemen aanloopt, vreemdgaat, afhaakt, etc. Als het ware kruip ik dan in de huid van een ouder persoon dat neerkijkt op mensen van ongeveer mijn leeftijd. Ik denk dat dat ook leerzaam geweest is voor me: Iedereen heeft af en toe struggles in het leven terwijl je als klein kind denkt dat papa en mama perfecte mensen zijn.
Ook boeken met daarin thema's als religie en oorlog trokken mijn aandacht omdat deze thema's erg actueel zijn. Door hierover te lezen heb ik sommige wereldproblemen iets beter kunnen begrijpen.

Een van de eerste boeken die ik voor mijn lijst gelezen heb is: ''Komt een vrouw bij de dokter'' van Kluun. Een simpel maar prachtig boek in mijn ogen. Alles dreigt mis te gaan maar de liefde overwint uiteindelijk toch heel veel, niet alles maar dat is in mijn ogen dan ook de realiteit.

''Huis van de moskee'' van Kader Abdolah en ''VSV'' van Leon de Winter vond ik erg 'toepasselijk' om te lezen in deze huidige tijd. Beide gaan onder andere over moslimextremisme. Huis van de moskee geeft je een kijkje in het leven van de mensen in Iran. Je leest hoe je vrienden ineens je vijanden worden, hoe liefde vervangen wordt door haat en hoe mensen doen wat ze gedacht hadden nooit te doen.

De ontdekking van de hemel van Harry Mulisch heeft mij verrast, positief. Ik verwachtte en saai en langdradig boek, maar dat was dus absoluut niet zo. Ik heb vooral veel respect voor alle kennis die Mulisch combineert in zijn boek, elk detail klopt.

2) Welke literatuurlessen zijn belangrijk voor je geweest? Om welke redenen? 
De belangrijkste literatuurlessen zijn voor mij degene geweest waarin we boeken bespraken en daaruit de diepere betekenissen en symbolen haalden. Op die manier had ik namelijk nog nooit echt naar boeken gekeken terwijl literaire boeken vaak diepere betekenissen hebben. Door deze lessen ben ik me ervan bewust te zoeken naar de essentie van het boek. Wat is de verklaring van de titel? Zijn de namen van de personages bewust gekozen? In welke tijd speelt het zich af? Wat heeft de tijd te maken met de handelingen van de personages?

3) Welke ervaring(en) met literatuur hebben absoluut weerstand opgeroepen? Hoe verklaar je die weerstand? Wanneer je bijvoorbeeld iets saai vond, kwam dat volgens jou door een gebrek aan kwaliteit van de schrijver of door jouw manier van lezen?
Ik merk dat ik altijd even rustig moet gaan zitten voor een boek en meteen dertig pagina's aan een stuk door moet lezen, anders kom ik er niet lekker in. Als ik dat niet doe dan lees ik het boek steeds in korte stukjes waardoor ik m'n concentratie snel verlies en het boek minder leuk vind omdat ik er minder goed in zit. Hierdoor wordt een boek vaak langdradig en saai. Als een schrijver binnen die dertig pagina's niet heeft weggegeven waar het boek ongeveer over zal gaan, dan haak ik af. Ik heb niks met superlange beschrijvingen over blaadjes die van een boom vallen bij wijze van spreken.

4) Ben je in de loop van de tijd dat je met literatuur bezig was er anders naar gaan kijken? Probeer die ontwikkeling bij jezelf vast te stellen. Geef voorbeelden van wat je nu beter kunt. Kijk voordat je je antwoord formuleert nog eens terug naar je leesautobiografie.
Zoals ik al eerder zei probeer ik de boeken beter te analyseren nadat ik ze uit heb door te zoeken naar diepere betekenissen. Ook hebben de lessen geschiedenis (vooral uit de bovenbouw) mij heel veel kennis opgebracht waardoor ik boeken vaak beter begrijp. Ik kan de boeken beter plaatsen in de tijd waardoor ik ze weer beter kan analyseren.

5) Loop je blog nog eens door en stel vast waarmee je uiteindelijk al dan niet tevreden kunt zijn, waar het gaat om je aanpak bij het werkproces en je studievaardigheden. Geef voorbeelden. Met welke werkvormen kon je goed uit de voeten, met welke niet? Waarom?
Voor mij werkt het het best om een simpel boekverslag op m'n blog te zetten met daarin bijvoorbeeld de namen van de personages, hun functies, de thema's, de titelverklaring, zelfgeschreven samenvatting, de motieven, opdracht, etc. Als ik dat zelf geschreven heb dan blijft het beter hangen en dat is weer gunstig voor het mondeling. 
Een opdracht als ''schrijf drie dagboekfragmenten vanuit de ogen van de hoofdpersonage'' zijn misschien voor sommige mensen wel leuk om te doen, maar ik vind het belangrijker om de inhoud van het boek te analyseren en daardoor beter te begrijpen.

6) Welke plaats denk je dat de literatuur in het vervolg van je leven te kunnen geven?
Ik heb altijd al veel gelezen en door de middelbare school ben ik echte literatuur gaan lezen. In de toekomst zal ik zeker blijven lezen. Het aanbod boeken is veel groter nu ik al van alles gelezen heb. Ik denk dat je nooit klaar bent met lezen en er zijn altijd punten waarop je jezelf kan blijven ontwikkelen. Ook je smaak verandert dus wie weet vind ik over een aantal jaar ander soort boeken heel leuk om te lezen.

7) Welk advies heb je voor je literatuurdocenten?
Tijdens het lezen heb ik echt heel veel gehad aan mijn lessen geschiedenis over de Middeleeuwen, geschiedenis van Nederland, de Eerste - en Tweede Wereldoorlog, de Koude Oorlog, etc. Ik kon hierdoor boeken beter in de tijd plaatsen en daardoor de inhoud van het boek beter verklaren. Mijn advies is dus om meer tijd te besteden aan geschiedenis en niet alleen de geschiedenis van de literatuur. Voor de mensen die geschiedenis in hun pakket hebben is het altijd handig om hun geheugen ook weer even op te frissen door zulke lessen. Ik denk dat dat veel mensen zal helpen zoals dat mij geholpen heeft.

Tirza - Arnon Grunberg

Titel: Tirza
Auteur: Arnon Grunberg
Eerste druk: september 2006
Aantal pagina's: 430

Samenvatting (scholieren.com):
Het boek is in drie delen verdeeld: De huur, Het offer en De woestijn.

Het verhaal gaat over Jörgen Hofmeester, vader van twee dochters: Ibi en Tirza. Hij heeft geen baan meer, alhoewel hij niet ontslagen is. Hij is te oud om ontslagen te mogen worden en doodt daarom zijn tijd met uitzwaaien van vreemden op Schiphol. 

Ibi is al uit huis en heeft een bed&breakfast in Frankrijk. Jörgens vrouw heeft hem drie jaar geleden verlaten maar komt nu net weer opdagen in zijn leven. Hij noemt haar continu ‘de echtgenote’. Jörgen woont dus nog alleen met Tirza.
Het verhaal begint als Tirza haar eindexamen heeft gehaald en een groot feest geeft voor haar vrienden. Het is tegelijkertijd een afscheidsfeestje, omdat ze daarna met haar vriendje Choukri door Afrika zal gaan trekken. 
Choukri doet Jörgen denken aan Mohammed Atta, een van de terroristen van 11 september. Jörgen haat hem direct. Eveneens omdat door de crisis na 11 september Jörgen al zijn gespaarde geld is kwijtgeraakt. Hij ziet Choukri dan ook als de verantwoordelijke persoon hiervoor, een terrorist en iemand die kwaad in de zin heeft. Daarbij komt dat zijn vrouw opnieuw in zijn leven verschijnt. Ze zijn nooit officieel gescheiden geweest maar ze heeft hem wel verlaten voor een jonger exemplaar. ‘De echtgenote’ wil ook niet graag naar Jörgen terug maar had geen andere plek om naartoe te gaan. 

De familieverhoudingen zijn duidelijk niet normaal en bereiken ook op het feestje een hoogtepunt wanneer vader Jörgen seks in het tuinhuisje heeft met een van Tirza’s vriendinnen en ‘de echtgenote’ zoent met een vriend van Tirza. 
Jörgen is zich bewust van deze vreemde ontwikkelingen. Volgens hem gedraagt zijn vrouw zich als een valse slet, hij heeft seks met een piepjong meisje en Tirza date een terrorist.

Toch zet hij zich eroverheen en besluit alvast Tirza en Choukri later naar Frankfurt te brengen, vanaf daar vertrekt hun vliegtuig naar Windhoek in Afrika. Maar voordat hij ze zomaar op het vliegveld zet, wil Jörgen graag nog een weekendje met ze doorbrengen in het huisje van zijn overleden ouders in de Betuwe. Hij staat erop. 

Vanaf hier word je als lezer misleidt.

Hofmeester betrapt Choukri en Tirza als ze op de keukentafel seks hebben. Volledig uit zijn humeur gaat hij weg, om even later terug te komen met Chinees eten. Hij eet het echter allemaal alleen op, omdat Choukri en Tirza slapen. De volgende dag brengt hij ze naar het vliegveld. 

Als hij weer terug in zijn auto zit, ziet hij Tirza’s iPod liggen. Hij probeert haar nog te bellen, maar krijgt altijd weer de voicemail. “Hoi , dit is Tirza. Ik ben er even niet. Maar laat maar een leuk berichtje achter.” Onderweg moet hij een aantal keer overgeven. Hij snapt niet wat hem aan de hand is. Een aantal keer zegt Jörgen dat hij aan het epiloog van zijn leven is begonnen. 

Hij probeert haar nog eens te bellen, hij hoort namelijk de hele tijd niks van ze en is bezorgd om zijn dochter. Nooit wordt de telefoon beantwoord.
Hofmeester besluit om naar Namibië te vliegen en ze persoonlijk te gaan zoeken. Hij boekt een luxe hotelkamer en bedenkt een strategie om Tirza terug te vinden in Namibië. Hij heeft een foto van haar en vraagt allerlei mensen of ze haar toevallig hebben gezien. Jörgen is wanhopig om zijn zonnekoningin terug te vinden. Hij reist steeds verder Namibië in en houdt zijn vrouw op de hoogte van zijn zoektocht naar hun dochter. In een van de steden komt Jörgen Kaisa tegen, een klein meisje dat zich aanbiedt aan hem. Hij neemt haar mee op reis en noemt haar af en toe Tirza. Jörgen vertelt aan Kaisa zijn verhaal. 

We gaan weer terug in de tijd en bevinden ons op het moment dat Jörgen zijn dochter met Choukri op de keukentafel aantreft. Hij gaat door het lint en slaat zijn dochter dood met een pook, hij ‘snoeit’ Choukri met een kettingzaag. Daarna begraaft hij ze in de tuin. Vervolgens gaat hij wel gewoon naar het vliegveld en neemt hij afscheid van wildvreemde mensen (net zoals hij dat al eerder deed in Nederland).

In Namibië houdt hij vast aan Kaisa zoals hij dat deed aan Tirza. Maar toch wordt hij op een ogenblik teruggeroepen naar Nederland. Het lijk is in de tuin gevonden en media wacht hem op…

Eigen mening:
Tirza is een vlot geschreven, spannend boek waardoor het voor mij heerlijk en snel las. Wat ik bijzonder vind aan het boek is dat je een beetje voor de gek gehouden wordt. Je beleeft alles namelijk vanuit de ogen van Hofmeester. Al vrij snel begon ik mijzelf af te vragen: zijn de mensen in zijn leven echt zo 'lullig' als hij mij laat denken? Gedurende het boek kom je erachter dat het er meer op lijkt dat de rollen omgedraaid zijn: Hofmeester is juist degene met het 'vreemde' karakter. Uiteindelijk weet ik nog steeds niet wat er precies gebeurd is omdat Hofmeester zichzelf (en dus ook de lezer) verwart. In het begin kwam hij op mij over als een superpapa, maar gedurende het boek ging ik daaraan twijfelen. Dit maakt het boek spannend. Het ene moment had ik medelijden met Hofmeester en het andere moment maakte hij me boos. Het 'beest' in Hofmeester komt steeds meer los en daardoor doet hij slechte dingen: zoals seks hebben met een klasgenootje van Tirza, Tirza en haar vriendje vermoorden en liegen tegen zichzelf en de mensen om hem heen. Dit boek focust voor mij meer op het negatieve dan op het positieve. 
Gedurende het hele boek geldt het sociaal aanvaardbare aspect: Ik vind het niet goed dat de echtgenote Hofmeester continu de grond in boort. Maar als ik dan lees wat Hofmeester allemaal op zijn geweten heeft, dan begrijp ik de echtgenote ergens wel weer...
Kortom: Ik vind Tirza een bijzonder en spannend boek en ik raad het zeker aan aan klasgenoten. 


De ontdekking van de hemel

 Harry Mulisch
 1992
 927
 5 uit 5

maandag 14 november 2016

Titaantjes - Stromingsboek verslag

Titaantjes

Auteur: Nescio
Uitgever: Nijgh & Van Ditmar
Aantal pagina's: 46
Genre: novelle
Korte samenvatting: 
Het verhaal gaat over de Titaantjes; Koekebakker, Bekker, Hoyer, Bavink en Ploeger. Ze zijn vaak samen en denken na over het leven, over de rol van God. Ze houden van natuur en vinden de dingen die de meeste mensen als normaal beschouwen, zoals het opgaan van de zon interessant. Waarom gaat de zon dan op, het is ook zo vreemd, de zon is altijd hetzelfde, maar iedere keer anders. Later komen ze tot de conclusie dat het eigenlijk maar saai is, iedere keer herhaalt God hetzelfde, de zon gaat op, de zon valt. De vrienden kunnen zich erg ergeren aan de hogere heren. Het vijftal was altijd van mening, dat de rijke heren, de hoge pieten altijd maar dachten dat ze geslaagd waren in het leven. Maar eigenlijk waren ze dat niet. Ze waren dan wel altijd de baas over de dagindeling van hun werknemers, maar eigenlijk was God de baas. Zoveel betekende die heren nou ook weer niet en als ze niet eens stilstonden bij mooie gedichten of de zon, was je leven dan wel zo geslaagd? Uiteindelijk na al het fantaseren in de natuur, gaat ieder zijn eigen weg. Koekebakker zoekt aan het einde van het verhaal zijn vrienden nog een keer op om te kijken wat er van ze geworden is. Wat er van ze geworden is, zie hoofdpersonen. De vrienden hebben in ieder geval wel afgeleerd om te verlangen naar God. Want uiteindelijk verlang je naar iets, wat er niet is. Je gaat over tot de orde van de dag en het wereldje draait weer verder, dag in, dag uit.
(bron: http://www.scholieren.com/boekverslag/55317 )

NEOROMANTIEK:
- neiging de alledaagse werkelijkheid te ontvluchten, wat vooral tot uiting komt in de beschrijving van het bovennatuurlijke en geheimzinnige en van bijvoorbeeld exotische streken. 
- De verbeeldingskracht kwam opnieuw centraal te staan, in plaats van de realistische waarneming.
- Uiten van kritiek op huidige maatschappij

In Titaantjes speelt het noodlot een grote rol; ondanks hun grote dromen en verwachtingen zie je waar ze eindigen.
Het boek speelt zich niet af in het verleden of een exotische streek, maar in Amsterdam en Antwerpen.
Voor de personages is God een belangrijk iets, allen verlangen ze ernaar. Dit is een bovennatuurlijk element. Er is nog een tweede bovennatuurlijk element. De titel ''Titaantjes'' verwijst terug naar de tijd van de oude Grieken. Titanen waren namelijk mythologische goden die na een gevecht om de macht in de onderwereld gevangen werden gezet. Na hun lange gevecht hadden ze dus niets bereikt. Ook dit zie je terug in het boek: de hoofdpersonen dromen en strijden veel, maar uiteindelijk bereiken ze niets.

Ook leveren de Titaantjes veel kritiek op hun samenleving. Er wordt veel besproken over hoe het had moeten zijn. Dit roept het verlangen om te vluchten uit de realiteit op. Koekebakker gaat zwerven en blijft zes jaar weg. Na deze zes jaar komt hij erachter dat deze wereld niet te ontvluchten is. Uiteindelijk accepteert hij dit.

dinsdag 27 september 2016

Bint - verwerkingsopdracht stromingsboek

Bint

Auteur: F.Bordewijk
Titel: Bint
Uitgave: Nijgh & van Ditmar, Den Haag, 1934
Aantal pagina's: 80
Genre: Dystopie (roman)
Korte samenvatting:
De Bree is leraar. Hij vervangt een leraar op de school van Bint. Op de eerste dag is zijn eerste klas 4D, de hel genaamd. Dit is een verschrikkelijke klas, wat ook al blijkt uit de namen: Neutebeum, De Moraatz. De 'kinderen' worden beschreven als beesten: "Daar was de ontzaglijke, bruine sprinkhaan Neutebeum". De Bree verklaart de klas meteen de oorlog: dit is manier om de klas in de hand te houden. Aan Keska, een andere leraar, heeft De Bree meteen een hekel: hij is te lomp. De Bree gaat naar zijn volgende klas. Dit is een redelijk normale klas, maar toch heeft De Bree meteen een hekel aan één van de leerlingen: Jérome Fléau. Op de eerste strafdag, uiteraard voor leerlingen uit de hel, weet De Bree al dat hij ook een hekel heeft aan de conciërge en de werkster. Hij vraagt zich af waarom Bint deze hier nog laat werken. De Bree hoort van Remigius, een andere leraar, dat Bint zijn systeem 5 jaar geleden heeft ingevoerd. Hij riep toen alle leraren bijeen en vertelde hen dat hij vanaf nu 'stalen tucht' eiste. De nieuwe leraren werden sindsdien zorgvuldig door Bint uitgekozen en gevormd.
Er is een rapportenvergadering: alleen het eerste cijfer telt voor Bint. Er wordt een cijfer gegeven voor de algemene indruk. In één van De Bree's klassen, de grauwe klas, is er iemand met een onvoldoende schoolcijfer die zichzelf dreigt te doden: Van Beek. Bint maakt hen allen duidelijk dat het hem niets kan schelen. Ook het geval Fléau wordt besproken. Bint wil hem van school hebben, omdat hij al lang onrust stookt. Van Beek pleegt inderdaad zelfmoord en er komt een oproer. De hel slaat de oproer neer; Bint is trots op hen. Fléau is van school af, evenals de conciërge (hij had meegeholpen met de oproer) en de werkster.
Er komt een klassereis en De Bree neemt de helft van de hel mee naar België. De Bree vindt dit duidelijk prachtig om te doen. Op een gegeven moment moeten ze een kortere weg nemen, omdat één van de leerlingen een langere toch niet aankan. Twee leerlingen nemen stiekem toch de langere weg: ze houden vast aan Bints plannen. Een tijd later komt de conciërge bij De Bree bedelen om geld, maar De Bree stuurt hem weg. De Bree gaat de school verlaten, maar Bint vraagt hem of hij niet nog langer wil blijven. De Bree wijst dit in eerste instantie af, maar thuis schrijft hij Bint een briefje waarin hij zegt dat hij de baan toch accepteert.
Op de eerste dag van het volgende jaar hoort De Bree dat Bint zijn ontslag heeft genomen. Iedereen weet dat Van Beek de oorzaak is. De Bree gaat vervolgens verder met 5C, de hel. Deze klas is nog niets veranderd. De Bree gaat nog langs bij Bint, maar hij wordt aan de deur geweigerd.

Bint is een roman uit de Nieuwe Zakelijkheid. Kenmerken van deze stroming zijn:
- reactie op expressienisme en neoromantiek
- actuele maatschappelijke en economische toestanden 
- zinnen zijn recht toe, recht aan. en bevatten dus geen overdreven beschrijvingen

In Bint vindt men een aantal van deze kenmerken terug:

- De zinnen in Bint zijn er kort en duidelijk. Beschrijvingen en ''overbodige'' informatie wordt weggelaten. 

- Er worden in dit boek geen gevoelens maar gebeurtenissen beschreven. Zo lijkt het wel alsof Bint geen gevoelens heeft. 
Als Van Beek sterft, is er in het boek geen spoor van verdriet te bekennen.

- Het boek Bint is een parodie op het fascisme uit die tijd. Bint kwam in 1934 uit. In die tijd kwam het nationaal-socialisme op en regeringen in Duitsland, Italië en Rusland regeerden met strenge hand. Dit zie je sterk terug in het boek; Bint ''regeert'' als het ware over zijn school met strenge regels. Volgens zijn systeem zou hij van de leerlingen superwezens maken. Van zijn systeem komt uiteindelijk niet veel goeds en Bint pleegt zelfmoord. Ik denk daarom ook dat Borderwijk dit boek als satire schreef op het fascisme en nationaal-socialisme. 

De satire hierop past niet in de stroming Nieuwe Zakelijkheid. Nieuwe Zakelijkheid beeldde namelijk  de maatschappij of omgangsvormen af zoals ze waren (in de ogen van de schrijver), geen parodie daarop.

Bint toont dus veel kenmerken van de Nieuwe Zakelijk. Het boek is makkelijk te lezen maar het korte taalgebruik is wel even wennen vind ik. Alles wat in het boek verteld wordt is functioneel en alle overige details en beschrijvingen worden weggelaten.

Eigen mening
Bint vond ik een makkelijk te lezen boek door de korte zinnen. Als je niet begrijpt waarom de schrijver dit boek geschreven heeft, denk ik dat het erg vaag is. Maar als je als lezer de gedachte en geschiedenis erachter weet, dan snap je hoe het boek in elkaar zit. Dat maakt het meteen een stuk leuker om te lezen. Ik vind het leuk dat ik met mijn kennis, begrijp hoe dit boek satire is op het nationaal-socialisme.

zondag 21 augustus 2016

Vele hemels boven de zevende - Griet op de Beeck

Samenvatting
Er zijn vijf vertellers in de ik-vorm die allemaal een deel van het verhaal vertellen..
Lou is het twaalfjarige meisje dat er op school niet helemaal bijhoort. Vooral de verschrikkelijke Vanessa zit haar dwars. Het gaat wat beter als ze Vanessa bij het shoppen betrapt op diefstal. Ze krijgt dan meer macht op het meisje die haar ineens in de buurt wil hebben. Lou spreekt steeds over de ramp die zich voltrokken heeft, maar als lezer weet je nog niet wat daarmee wordt bedoeld. Lou wordt uitgenodigd op een schoolfeest, maar ze ziet dan dat Vanessa haar vriendje Menno in haar macht heeft. Ze besluit de volgende dag te spijbelen en dat valt op. Dan besluit Lou een boekje over Vanessa open te doen op school en het meisje wordt opgepakt. Lou vreest wraak en gaat naar een andere school.  Daar heeft ze al meteen een nieuw vriendinnetje June.
Lou's moeder, Elsie,  heeft niet zo'n goed huwelijk met Walter. Ze is heel  knap, volgens de omgeving. Ze ziet wat in de artiest  Casper en na een eerste afspraak gaan ze helemaal los in bed. Elsie krijgt een revival. Toch speelt ze af en toe het spelletje hard-to-get. Casper vindt dat verschrikkelijk.  Eva geeft Elsie aan dat ze voor zichzelf moet kiezen. na de dood van Eva kiest Elsie dan ook voor Casper. Ze laat haar gezin in de steek.
Haar jongere zus Eva heeft het wat minder goed getroffen. Ze is naarstig op zoek naar een relatie, maar omdat ze er niet zo goed uitziet en dik is, gaat dan niet lukken. In de gevangenis waar ze werkt, ontmoet ze een jonge gedetineerde maar van haar baas mag ze daar niets mee. Ze moet wachten totdat hij vrij komt. Ze ontmoeten elkaar een keer, maar daarna is ook die relatie met de jongere man over.
Als ze een internetdate heeft met een op het oog keurige man ontpopt die zich als een liefhebber van sado-masochisme maar Eva heeft  van "50 tinten grijs "  geen hoge pet op. De man is daarna verschrikkelijk bruut. 
Het leven is voor Eva die altijd klaar staat om anderen te helpen niet gemakkelijk. Ze besluit dan ook om van een appartementencomplex van 80 meter hoog te springen. 
Hun beider vader Jos heeft een restaurant, maar kan zelf niet van de drank afblijven. Zijn vrouw Jeanne is geen gezellige tante, dus kan drank uitkomst bieden. Hij hoort al aan het begin dat zijn toch al niet voor het geluk geboren broer Karel aan kanker zal overlijden. Hij  loopt met een geheim rond. Hij heeft namelijk zijn neefje Victor per ongeluk tot kasplantje gereduceerd, maar niemand in de familie weet dat hij toen dronken achter het stuur zat. Hij heeft daarna de financiën voor zijn broer en neefje goed geregeld. Karel sterft, de begrafenis is een sof en dronken als Jos is, scheldt hij de vrouw van Karel ook nog eens uit. Als Eva sterft heeft Jos veel verdriet.
Casper is de laatste verteller: hij is kunstenaar en helemaal gek op Eva. Zijn vrouw Merel  laat hem nogal vrij. Hij heeft een zoon Willem,
Onbeholpen banen de personages zich een weg door het leven, voortdurend in strijd met de wereld en zichzelf. Allemaal op zoek naar een vorm van geluk, erkenning of wat dies meer zij. Casper en Elsie ontmoeten elkaar en hebben een geweldige seksuele relatie. Toch is hij vertwijfeld over de houding van Elsie. Maar hij is aan het einde erg blij dat ze bij hem wil komen wonen. Hij vindt haar een lekker wijf.

Sommige stukken van het familieverhaal worden door verschillende personen verteld, waardoor er soort parallelvertelling ontstaat. 
bron: http://www.scholieren.com/boek/13003/vele-hemels-boven-de-zevende/zekerwetengoed
Eigen mening
 Vele hemels boven de zevende vond ik heerlijk om te lezen en had ik binnen no time uit. Het verhaal is interessant voor zowel jong als oud doordat de personages in het boek van allerlei soorten leeftijden zijn waardoor je je sowieso in minstens een van hen kan inleven. 
Het verhaal zette me aan het denken. De zelfmoord van Eva zag ik absoluut niet aankomen bijvoorbeeld. Dit zijn dingen waar mensen mee te dealen hebben in het echte leven. Sommige dingen kun je niet voorkomen hoe graag je dat ook zou willen.
Wat ik erg knap vind van Op de Beeck is dat ze haar schrijfstijl per personage aanpast. Het taalgebruik van Lou is bijvoorbeeld erg kinderlijk en dat van Jos erg nors. Zo kruip je als het ware echt in het hoofd van de personen.
Echt een aanrader!

Woesten - Kris van Steenberge

Titel: Woesten
Plaats van uitgave: Antwerpen
Jaar van uitgave: 2014 (vierde druk)
Jaar van eerste uitgave: 2013
Aantal bladzijden: 382
Genre: Historische roman, maar meer nog psychologische roman.

Samenvatting:
Het boek 'Woesten' bestaat eigenlijk uit 5 delen. Het verhaal begint rond het jaar 1900, vlak voor de Eerste Wereldoorlog, en eindigt na de oorlog. Het verhaal speelt zich af in het Vlaamse dorp Woesten.

In deel één leren we het personage Elisabeth Mazereel kennen. Elisabeth is 15, nog een vrouw in wording en de knappe dochter van de plaatselijke smid. Elisabeth valt op tussen de kwezels van het dorp, net als mijnheer Funke, de vreemdeling uit Duitsland. Na hun eerste ontmoeting mag Elisabeth boeken lenen van Funke. Elisabeth bezoekt hem vaak en ze hebben dan gesprekken over kunst, literatuur en de boeken die hij haar voorlegt. Elisabeth is verliefd op Hendrik maar mag niet met hem om gaan van haar ouders omdat hij uit een armoedige en gewelddadige buurt komt.

Dan ontmoet Elisabeth Guillaume Duponselle, een dokter uit de stad. Hij vraagt haar na een aantal maanden ten huwelijk achter de mesthoop omdat ze in verwachting is. Elisabeth bevalt van een tweeling. De eerste jongen in een prachtige knul die Valentijn wordt genoemd. De tweede jongen is een gedrocht, hij is mismaakt en het ziet ernaar uit dat hij snel zal overlijden. Guillaume neemt niet eens de moeite 'het gedrocht' een naam te geven, daarom wordt hij Nameloos genoemd. Dan gebeurt wat niemand verwacht: Nameloos haalt het. Zijn vader trekt Valentijn voor en doet net alsof Nameloos niet bestaat, in tegenstelling tot Elisabeth, die hem veel liefde en aandacht geeft. 

Het gaat niet goed tussen Elisabeth en Guillaume. Elisabeth blijft in het geheim met mijnheer Funke afspreken en maakt kantwerk voor de heiligenbeelden in de kerk van de pastoor om geld te verdienen om naar Engeland te kunnen vertrekken. Uiteindelijk ziet Elisabeth wanneer ze haar kantwerk naar de pastorie wil brengen iets schokkends. Later blijkt ze gezien te hebben dat Nameloos misbruikt werd door de pastoor. Vlak daarna wordt ze vermoord.

In deel twee van het verhaal wordt de situatie beschreven vanuit het oogpunt van de uiterst autistische Guillaume. Zijn vader komt jong om het leven en Guillaume raakt daardoor getraumatiseerd. Zijn fortuinlijke moeder plaatst hem op een internaat en later gaat hij medicijnen studeren. Hij wil chirurg worden, maar blijkt daar niet geschikt voor te zijn, en dus wordt hij maar dokter. Dan ontmoet hij Elisabeth en wil met haar trouwen omdat hij haar zwanger gemaakt heeft. Zijn moeder is het niet eens met zijn keuze voor de dorpse Elisabeth en daardoor steunt ze hem niet langer, ook niet op financieel gebied. Guillaume's toekomstplannen om in de stad een praktijk op te zetten vallen in duigen en dus blijven Elisabeth en Guillaume in Woesten en wordt het contact met Guillaume's moeder verbroken. Guillaume gaat steeds meer drinken en wordt alcoholist en aan het einde van dit deel van het boek lijkt het erop dat hij Elisabeth vermoordt. Dit blijkt later niet zo te zijn.
Uiteindelijk gaat hij na al de verdenkingen het leger in als arts omdat de oorlog is begonnen. Aan het eind van het deel redt hij een soldaat die later Valentijn blijkt te zijn en pleegt hij vervolgens een soort zelfmoord door zich dood te laten schieten.

In deel drie worden de gebeurtenissen beschreven vanuit het oogpunt van Nameloos. Hij draagt dagelijks een voile, kan niet praten en wordt compleet genegeerd door zijn vader. Hij blijkt wel heel slim te zijn en leert snel. Hij mag niet meer naar school nadat dat na korte tijd uit de hand is gelopen. Daarom maakt hij het huiswerk voor zijn iets minder slimme broer Valentijn. Hij gaat veel om met zijn broer, maar naarmate Valentijn ouder wordt, krijgt hij meer aandacht voor Violette dan voor hem. Nameloos wordt op een gegeven moment gevraagd om klusjes te doen voor de pastoor. Na een tijdje worden het meer dan klusjes en wordt Nameloos gedurende lange tijd door de pastoor seksueel misbruikt. Op een keer komt Elisabeth de pastorie binnen en ziet ze hoe Nameloos misbruikt wordt. Vlak daarna is haar begrafenis. Dan gaat Nameloos het klooster in, waar hij zich erg thuis voelt. Dit deel van het verhaal eindigt wanneer hij een brief krijgt van Valentijn die hem wil ontmoeten.

In deel vier speelt Valentijn de hoofdrol. Hem wordt zijn hele leven verteld hoe mooi hij wel niet is. Op een gegeven moment wordt hij verliefd op Violette, met wie hij eigenlijk niet om mag gaan van haar vader omdat hij van een te lage stand komt. Valentijn wordt constant gepusht door Guillaume om goed te presteren op school, maar hij kan niet goed meekomen en heeft meer aandacht voor zijn lichaam en de meisjes. Na een tijdje moet hij gaan studeren. Hij haalt zijn diploma omdat hij zijn grootmoeder, de moeder van Guillaume, inschakelt. Zij is dol op hem en via haar netwerk aan sociale contacten koopt ze mensen om zodat Valentijn zijn diploma krijgt. Valentijn verdenkt zijn vader van de moord op zijn moeder. Daarna breekt de oorlog uit en gaat hij, tegen de zin van Violette, het leger in. Op een dag deelt hij het bed met een hoer die hem vertelt over ene Hendrik die ook uit Woesten kwam en constant huilde om een Elisabeth. Valentijn raakt betrokken bij een explosie aan het front en wordt gered door een arts die hij onmiddellijk herkent als zijn vader. Hij raakt beide benen kwijt en gaat wonen in Engeland bij weduwe Edwards. Op een dag komt Violette hem ophalen om hem mee te nemen naar Vlaanderen. Valentijn moet contact opnemen met Nameloos, want mijnheer Funke heeft aan de zonen van Elisabeth zijn gehele grote fortuin nagelaten voordat hij zelfmoord pleegde in zijn cel nadat hij verdacht was van de moord op Elisabeth. Het deel eindigt wanneer Valentijn bij de notaris geweest is en op weg is naar de kerk om Nameloos te ontmoeten. Tot die tijd denkt Valentijn dat Guillaume zijn moeder heeft vermoord.

Het laatste deel van het verhaal wordt vanuit het oogpunt van Valentijn en Nameloos beschreven. Ze ontmoeten elkaar, regelen de erfenis en gaan weer in de oude smidse wonen. Daarna wil Valentijn op zoek naar Hendrik omdat hij verwacht dat Hendrik meer weet over de dood van zijn moeder door wat de hoer hem vertelde. Ze komen erachter dat de pastoor die ook Nameloos meerdere malen seksueel misbruikt heeft, Elisabeth heeft vermoord. Uiteindelijk vermoordt Hendrik de pastoor en gaan Valentijn en Nameloos in Engeland wonen, waar ze een hotel starten


bron: http://leesdossierthamardejong.blogspot.nl/2014/09/kris-van-steenberge-woesten_20.html 

Eigen mening
Ik vond Woesten een verrassend boek en erg interessant samengesteld. De vier delen vullen elkaar aan. Elk perspectief vertelt zijn deel van het verhaal en als je uiteindelijk alle delen gelezen hebt, heb je de antwoorden op al je vragen. Erg knap gedaan.

Het taalgebruik is niet moeilijk. Ik vond het erg leuk om een Vlaams boek te lezen.

Wat ik ook mooi vind aan het boek is dat alles, ondanks alle drama gedurende het hele boek, toch nog een soort van goedkomt.