1. Algemene informatie
a. Gerbrand Bakker, Perenbomen bloeien wit
II Amsterdam, 2008, 3e druk (2007)
III 137
b. Genre: psychologische roman
c. samenvatting: De tweeling Klaas en Kees speelt regelmatig met hun jongere broertje Gerson het spel zwart. Het spel zwart houdt in dat ze geblinddoekt bepaalde grafstenen op de begraafplaats achter het huis moeten vinden. Dagelijks wordt dit spel gespeeld en de kinderen krijgen er steeds meer handigheid in.
Op een dag gaan de kinderen en hun vader Gerard met hun oude autootje op pad naar opa en oma. De kinderen houden ontzettend veel van hun opa en oma en hebben er dan ook veel zin in. Onderweg besluit Gerard een omweg te nemen, want de kinderen vinden het zo leuk om langs de perenbomen te rijden. Zodra ze langs de perenbomen rijden ontstaat er een discussie. De tweeling beweert dat de perenbomen roze groeien, maar Gerson daarentegen beweert dat de perenbomen wit bloeien. Tijdens het rijden door blijven ze over de kleur van de perenbomen discussiëren en iedereen blijft bij zijn standpunt.
Na een paar minuten naderen ze een kruispunt. Hier rijdt een rood autootje, dat Gerard voorrang had moeten geven, in op hun eigen oude autootje. Gerson zit voorin en raakt helemaal bekneld. Het enige wat hij nog kan roepen is ‘au’. De hond, Daan, is met het ongeluk door de voorruit gevlogen. Gerard heeft alleen glassplinters en wonden in zijn gezicht, Kees heeft een gebroken arm en Klaas mankeert niks. Omdat Gerard en Kees dus wel wat letsel aan het ongeluk hebben overgehouden, worden zij gelijk met de ambulance naar het ziekenhuis gebracht.
Klaas blijft bij Gerson en ziet hoe hij door de brandweer uit de auto gehaald wordt. Onmiddellijk wordt Gerson afgevoerd naar het ziekenhuis en Klaas besluit om mee te gaan met de ambulance. Ook het hondje Daan gaat mee, maar omdat hij uiteindelijk niet het ziekenhuis in mag wordt hij voor het ziekenhuis aan een lijntje vastgezet.
In het ziekenhuis blijkt dat Gerson onmiddellijk geopereerd moet worden. Zijn milt wordt eruit gehaald en zijn gebroken arm wordt vastgezet met pinnen. Daarnaast blijkt dat hij in coma ligt en ook nog eens blind geworden is. Het gezin van Gerson gaat een ontzettend moeilijke tijd tegemoet. Ze besluiten wel om zoveel mogelijk bij hem te zijn, en ook het hondje Daan mag regelmatig op bezoek komen.
Na ongeveer een week goed verzorgd te zijn, komt Gerson ineens uit zijn coma. Het eerste wat hij zegt is dat perenbomen wit bloeien. Het gezin is blij verrast en weet niet zo goed hoe het moet reageren.
Na een tijdje mag Gerson het ziekenhuis verlaten en moet hij thuis om leren gaan met zijn handicap. Hij is dus blind en kan niks meer zien. De tweeling probeert hem zoveel mogelijk te helpen, maar regelmatig ziet Gerson het niet meer zitten. Ook proberen ze nog een keer het spel zwart te spelen. Maar omdat Gerson helemaal niks meer kan zien gebeuren er allerlei ongelukken en besluiten ze om ermee te stoppen.
Na een paar maanden mogen de kinderen bij hun opa en oma gaan logeren. Als ze daar eindelijk zijn spreekt Gerson naar zijn broers uit dat hij voor altijd op die plek wil blijven. Hij voelt zich daar goed en wil eigenlijk niet meer terug naar huis. ’s Avonds besluit hij om een rondje langs het meer te gaan lopen. Zijn oma, Anna, vindt het niet zo een goed idee maar de tweeling en opa vinden dat Gerson ook moet leren om zelfstandig te zijn. Daarom gaat Gerson samen met het hondje Daan een wandeling langs het meer maken.
Hier raakt Gerson uiteindelijk in het water. Hij gooit zijn stok in het water en laat zichzelf vervolgens in het water vallen. Gerson verdrinkt en het hondje Daan ziet hoe zijn baasje verdrinkt.
Uiteindelijk wordt Gerson op de plaats waar hij vroeger altijd speelde begraven. Het gezin moet door proberen te gaan met leven, maar vindt dit ontzettend moeilijk. (bron: http://www.scholieren.com/boek/2234/perenbomen-bloeien-wit/zekerwetengoed)
2. Verwachtingen
Ik ben op het idee gekomen om dit boek te gaan lezen door een familielid. Aan haar vroeg ik of zij nog boeken had staan in de kast die ik kon lezen voor mijn lijst, ik vertrok naar huis met een tas vol boeken. Elk boek hadden we kort besproken en dit leek me een goed boek. Ik verwachtte een emotioneel boek.
3. Motieven en thema's
Motieven: familiebanden, heden en verleden, verdriet, relaties tussen broers
Thema: lichamelijke beperking: Gerson raakt na een auto-ongeluk in coma. Wanneer hij uit zijn coma ontwaakt is hij levenslang blind. Hier heeft hij erg veel moeite mee. Ook zijn gezin gaat een moeilijke tijd door. Ze proberen hem opnieuw de normale dingen aan te leren zodat hij toch zelfstandig kan leven.
4. Beoordeling
a. schrijfstijl: ''Ik wil slapen, heel lang slapen, maar hoe hard ik het ook probeer, het lukt niet. Ik zal Daan nooit meer kunnen zien. Ik zal nooit meer iemand of iets kunnen zien. Is dat niet een soort dood zijn? Moet ik voortaan afgaan op een stem? Of op hoe iemand ruikt? Kan je verliefd worden op een stem of op hoe iemand ruikt? Ik ga de geknotte wilgen tellen en leg een hand op Daans borst. Zijn hart klopt rustig.
Ik ga morgen naar de stad om een zonnebril te kopen. Met Klaas, die heeft daar wel kijk op.'' bladzijde 90
Ik vond dit een mooi fragment omdat Gerson hier aan het 'woord' is. Je zit als het ware in zijn hoofd. Voor het eerst hoor je hem denken over zijn blind zijn. De vragen die hij zichzelf afvraagt vond ik erg bijzonder. Ik ging mezelf afvragen of hij daar gelijk in heeft; kan je verliefd worden op iemands stem?
b. inhoud:
tijd: De vertelde tijd van het verhaal is ongeveer een half jaar. Het speelt zich ongeveer eind jaren '90 af.
ruimte: Het verhaal speelt zich ergens in Nederland af, maar waar is niet bekend.
Er is veel gebruik gemaakt van een belangenruimte; een ruimte waarin de gevoelens en emoties van de personages overeen komen met de gebruikte ruimte. Gerson verdrinkt in het meer, terwijl het buiten heel hard regent en onweert. Alle gezinsleden voelen zich erg droevig en moeten huilen. De tranen en het gevoel van verdrietig zijn komen overeen met de regen en de onweer. Regen en onweer zorgen ook voor natheid en donkere schaduwen.
5. Eindoordeel
Wat ik zo knap vind aan dit boek is dat Bakker het verhaal met zoveel gevoel op papier lukt te zetten. Je wordt enorm het verhaal ingesleurd en geëmotioneerd. Een ongeluk dat het leven van zoveel mensen verandert. Je beleeft het uit drie perspectieven. De band tussen de broers.. alles is zo mooi geschreven. Echt een aanrader!
