vrijdag 6 juni 2014

Inwijding (opdracht 3)

De Facties

  • Eruditie
  • Oprechtheid
  • Onverschrokkenheid
  • Vriendschap
  • Zelfverloochening 
Eruditie:
Deze factie is van de ''leiders'' van de staat. Door hen is het hele systeem bedacht. Geleerdheid staat in deze factie centraal. Ook zorgt de factie ervoor dat je alle kennis hebt, want als onvoldoende kennis zorgt voor wanorde. 
De Erudieten leiden het hele systeem, maar zijn waren nog steeds niet tevreden. Omdat ze een hekel hadden aan de zelfveroochelaars. Daarom was de eruditie bezig met het ontwikkelen van een systeem met een serum dat ervoor zou zorgen dat alle onverschrokkenen hun slaven zouden worden en de zelfveroochelaars zouden verwijderen. Een paar zelfveroochelaars zijn hierdoor gestorven, maar de rest is gelukkig gered.

Oprechtheid:
In de factie oprechtheid zijn de mensen het er  over eens dat ze altijd eerlijk moeten zijn. Liegen is oorlog. Als je liegt, verberg je iets voor anderen.

Onverschrokkenheid:
Lafheid veroorzaakt oorlog, en daarom gelooft deze sectie in kracht van moed. In het boek wordt dit heel duidelijk als ze de fases in de factie voltooien om niet factieloos te raken. 
Eerst vertrekken ze vanaf de plaats waar ze voor de factie gekozen hebben in een trein, waar ze uit springen en op een dak moeten landen. Vervolgens moeten ze vanaf het dak naar beneden springen. Ook moeten ze met elkaar vechten, en hun angsten beperken. Waar angst zit, zit geen moed.

Vriendschap:
Deze factie gelooft in de samenwerking van de mens, en buitensluiting is verschrikkelijk.

Zelfverloochening
Zij vinden andere mensen belangrijker dan zichzelf en staan altijd klaar voor anderen. Anderen komen op de eerste plek. Zij geloven dat oorlog ontstaat omdat mensen egoïstisch zijn en niet aan andere mensen denken. Zelfverloochelaars moeten het anderen heel makkelijk maken, zelfs als jij het zelf niet makkelijk hebt. De Erudieten beschouwen ze als vijanden, want ze zijn altijd gekleed in een grijs gewaad, kijken nooit in de spiegel en praten al helemaal niet over zichzelf.

De belangrijkste personen en hun factie:
  • Tris Prior: opgegroeid in zelfverloochening, overgestapt naar onverschrokkenheid.
  • Caleb Prior: opgegroeid in zelfverloochening, overgestapt naar eruditie.
  • Four Eation: opgegroeid in zelfverloochening, overgestapt naar onverschrokkenheid.
  • Nathalie Prior: opgegroeid in onverschrokkenheid, overgestapt naar zelfverloochening.
  • Andrew Prior: opgegroeid in eruditie, overgestapt naar naar zelfverloochening
  • Jeanine Matthews: Eruditie.
  • Will: opgegroeid in eruditie, overgestapt naar onverschrokkenheid.
  • Eric: onverschrokkenheid.
  • Peter: opgegroeid in oprechtheid, overgestapt naar onverschrokkenheid.
  • Christina: opgegroeid in oprechtheid, overgestapt naar onverschrokkenheid.
  • Peter: opgegroeid in oprechtheid, overgestapt naar onverschrokkenheid.
  • Tori Wu: opgegroeid in eruditie, overgestapt naar onverschrokkenheid.
  • Molly Atwood: opgegroeid in oprechtheid, overgestapt naar onverschrokkenheid, maar nu factieloos.
  • Edward: opgegroeid in eruditie, overgestapt naar onverschrokkenheid.
  • Marcus Eaton: zelfverloochening.
  • Myra: opgegroeid in eruditie, overgestapt naar onverschrokkenheid, maar nu factieloos.
  • Max: onverschrokkenheid.
De keuze en het probleem van Beatrice:
Ze was afwijkend, wat betekent dat je niet te beheersen bent, je denkt niet zoals een factie wil, maar je denkt zoals jezelf denkt. Iedereen die de test doet, reageert zoals van hem/haar verwacht wordt. Maar de afwijkenden zijn zichzelf. Daarom worden de afwijkenden vermoord door erudieten, de erudieten zien ze namelijk als bedreiging. Tris moet dus geheim houden dat ze afwijkend is. Bij haar kwam namelijk geen duidelijke voorkeur voor een factie. Uit de test kwam dat ze bij zelfverloochening, erudtie en onverschrokkenheid zou passen. Voor haar toekomst moet zij kiezen uit één van die drie facties.


woensdag 14 mei 2014

Verwerkingsopdracht ''De Kroongetuige''

Maandag 23 februari 2014

Lief dagboek,

Ik heb gisteren toch zo iets raars meegemaakt. Gisteravond werd ik namelijk door éne rechercheur, Lambert genaamd, gebeld. Hij vroeg of ik een gesprek met hem wilde voeren. Ik had echt totaal geen idee waar dit gesprek over zou kunnen gaan. Ik was zó zenuwachtig vreselijk zenuwachtig. Wat had ik fout gedaan?! Uiteindelijk bleken deze zenuwen er niet voor niets te zijn geweest, want Jenny, een vrouw die een goede vriend van Thomas scheen te zijn, was die avond ervoor verdwenen. En desalniettemin beweert een getuige dat hij Thomas en Jenny gezamenlijk naar binnen heeft zien gaan. Vervolgens kwam volgens hem Thomas alleen naar buiten. Ik schrok me te pletter. Mijn Thomas, de jongen die geen eens een vlieg kwaad durft te doen, mijn man? Nee dat kan toch niet? Dat hoort toch niet? Ik kan het nog steeds niet geloven. Na het gesprek met de rechercheur ben ik meteen naar bed gegaan. Ik wilde namelijk niet geconfronteerd worden met Thomas wanneer deze thuis zou komen. Ik ben hier nog niet klaar voor. Ook wil ik met hem hier niet over praten. Ik wil er eerst meer over weten. Hopelijk komt alles goed..

Veel liefs,
Leonie.



Woensdag 25 februai 2014

Lief dagboek, 

Sorry dat ik gisteren niet geschreven heb, maar ik heb een drukke dag gehad. Nadat ik bericht was door rechercheur Lambert ben ik de volgende ochtend vroeg uit de veren gegaan. Ik was vastbesloten om meer informatie op te gaan doen. Het waren immers geruchten. Ik wilde het gewoon zeker weten of Thomas het gedaan had of niet. Wie weet is hij wel onschuldig, en is er helemaal niks aan de hand. Die ochtend herinnerde ik mij iets belangrijks. De rechercheur vertelde mij dat Thomas voor het laatst was gezien met Jenny in een laboratorium. In de studententijd van Thomas heeft hij samen met zijn studentenvereniging een filmpje gemaakt. Het ging over een moord in een laboratorium. Een vrouw was hier vermoord en op sterk water gezet tussen de zeekoeien. Maar het probleem was dat je gewoon geen verschil zag tussen de zeekoeien en de vrouw. Het leken allemaal dode vrouwen! Of waren het nu zeekoeien? Achja, hoe dan ook, bracht dit mij op het idee om dit oude filmpje op te zoeken. Bij dit filmpje vond ik een boekje met daarin notities gemaakt over dat zeekoeien van afstand op mensen lijken. Ik werd toen zo nieuwsgierig dat ik besloot om naar het laboratorium te gaan. Toen ik eenmaal binnen was schrok ik van elke zeekoe die ik zag. Door het troebele water leken ze namelijk heel erg op de mens. Toen ik bij de laatste pot aankwam, zag ik een zeekoe die nog meer op een mens leek dan de andere. Was dit wel een zeekoe? Ik ben toen heel hard geschrokken en naar huis gegaan. Morgen ben ik van plan Thomas te confronteren met wat ik gezien heb. Ik wil het gewoon niet geloven... Mijn Thomas... Ik hoop echt dat alles goed komt!

Slaap lekker dagboek! 


Liefs,
Leonie


Donderdag 26-02-14

Lief dagboek,

Vanmiddag heb ik Thomas geconfronteerd over wat ik heb gezien in het laboratorium. Eerst reageerde hij een beetje zwijgzaam, daarna begon hij te ontkennen en had hij geen idee waarover ik praatte. Maar ik ben toch niet dom? Ik heb toch duidelijk gezien dat in de laatste pot geen zeekoe zat? Ik weet het echt niet meer.. Thomas en ik hebben verder deze avond niet meer met elkaar gepraat. Maar ik hoop dat hij inziet dat ik alles weet en bekent. Want mijn Thomas? Mijn man? Hoe kan hij zoiets gruwelijks doen? Ik kan het maar niet geloven. Maar stel dat Thomas niet bekent, stel dat hij nog steeds blijft ontkennen, moet ik dan naar de politie gaan? Ik weet echt niet meer wat ik moet doen. Ik heb genoeg informatie, waarmee ik Thomas zou kunnen aangeven. Maar durf ik het wel? En kan ik het wel? Pff, ik zou willen dat alles nooit gebeurd zou zijn. Dat ik een Thomas gewoon normaal met elkaar om zouden kunnen blijven gaan.. Help me toch lief dagboek, wat moet ik nu doen? Moet ik hem geloven? Of nog even wachten, misschien bekent ie dan alles vanzelf. Maar dan nog, dit is hartstikke strafbaar! Oh... Help me toch, lief dagboek.

Veel liefs,
Leonie

dinsdag 15 april 2014

''Zonder genade'' Verwerkingsopdracht 8 (Gedichten)

Zinloos geweld

Er overlijden te veel mensen aan zinloos geweld.
Is er dan tegenwoordig helemaal geen leven meer wat telt.
Wat heeft het voor zin om in het wilde weg te schieten?
Laat eerst de drank eens staan, als je er niet normaal van kan genieten.
Wat heeft het voor nut om een gezin kapot te scheuren?
Dan denk ik bij mezelf, het zal hun zelf nu eens gebeuren. Sommige TE jong met nog een heel leven voor de boeg.
Je mag tegenwoordig blij zijn als je kind heel terug komt uit de kroeg.
Hoeveel doden zijn er nu al gevallen door dat zinloze geweld?
En wat schieten we ermee op?
Toch helemaal niets?
Je wordt al dood getrapt als je iets zegt over een fiets.
En de nabestaande blijven achter met intens veel verdriet.
Echt ik kan maar niet begrijpen wat iemand hier in ziet.
 
(bron: 1001gedichten.nl)
 

Zinloos

Het was zou zo mooi zijn geweest
een jaar zonder geweld
Maar al snel stond het eerste
ernstige bericht alweer in de krant vermeld

Jonge jongen neergeschoten
in een club
Wat zou dit keer de reden
van de dader zijn

Het bleek geen goede
waarom hij Jem had vermoord
Moorden om niets
heb je ooit zoiets stoms gehoord

Er bestaan een lange lijst
met slachtoffers van zinloos geweld
Waarop helaas nu ook
 Jem op moet worden vermeld

Nu maar hopen dat hij de laatste is
Stiekem weet iedereen dat er nog veel zullen komen
Een wereld zonder geweld...
daar kunnen we alleen maar van dromen

Een paar minuten stilte is niet genoeg
Maar toch...je moet ergens beginnen
Denk allemaal die paar minuten goed na
Ik zou verder ook niets weten te verzinnen

Normen, waarden en respect
Ik heb ook een hekel aan die woorden
Maar heb toch wel zoveel respect
dat ik niemand wil vermoorden

Ik hoop dat ik met dit gedicht iets kan bereiken
Dat voor dat jullie met je leven verder gaan
Jullie nog even bij het verlies van Jem
en alle anderen stil blijven staan...
 
(bron: 1001gedichten.nl , maar aangepast door mij)
 

Afscheid

Afscheid is wanhoop.
Afscheid doet pijn.
Afscheid is het besef dat je ‘r niet meer zult zijn.

Afscheid is angst.
Afscheid is kil.
Afscheid is jou laten gaan, terwijl ik niet wil.

Afscheid is onmacht.
Afscheid is verdriet.
Afscheid is de leegte die niemand echt ziet.

Afscheid is rouw.
Afscheid is gemis.
Afscheid is hetgeen soms zo onvermijdelijk is.
 
(bron 1001gedichten.nl)

maandag 7 april 2014

Moordvrienden (opdr 2)

Rechter
Een rechter is iemand die rechtspreekt, dwz dat de rechter wettelijk verplicht is om een oordeel uit te spreken over een voorgelegde zaak. Hij houdt dan rekening met de wet, rechtsleer, rechtspraak en de gewoonte.

Milo is meerdere keren naar een rechtspraak geweest. Dankzij zijn goede advocaat heeft de rechter Milo vrijgesproken. Milo moet echter wel een psychiatrische behandeling ondergaan.

Advocaat
Een advocaat helpt de verdachte persoon, of het slachtoffer tijdens een rechtszaak. Een advocaat probeert de (on)schuld van een persoon te bewijzen. Zo probeert hij een straf te verminderen of juist te verkrijgen.

Milo heeft een advocate: Yvette. Zij oefenen met elkaar om rustig te blijven in de rechtszaal en alle gebeurtenissen rustig uit te leggen. Met kalm blijven bereik je meer. Zonder Yvette was Milo niet vrijgesproken door de rechter.

Officier van Justitie
Een officier van Justitie vertegenwoordigt het Openbaar Ministerie. Het Openbaar Ministerie is de organisatie die verantwoordelijk is voor het opsporen en vervolgen van misdaden.

In het boek kun je het vergelijken met de man die probeerde aan te tonen dat Milo strafbaar was. De Officier van Justitie is dus de openbare aanklager van bijvoorbeeld verdachten en misdadigers.

Slachtoffers en familieleden
Tegenwoordig hebben slachtoffers en familieleden van de verdachte het recht om te spreken in de rechtszaal. Ik vind dit goed, omdat de rechter dan een beter beeld over de zaak krijgt. Maar ik vind niet dat de rechter de woorden van de familieleden te zwaar mee mag laten tellen. Je weet namelijk maar nooit hoe eerlijk deze personen zijn. En wat zij zullen zeggen, zal toch een persoonlijke mening zijn.
Ook kan het slachtoffer alles heel erg overdrijven en proberen te zorgen dat de misdadiger een grote straf krijgt.

De moeder van Milo had iets gezegd kunnen hebben in de rechtszaal. Zij kon bijvoorbeeld uitleggen hoe Milo's gedrag buiten school en vrienden om was, en hoe zij over Finn dacht.

Het slachtoffer, Chantal, vertelt in de rechtszaal over hoe zij Finn en Milo had zien lopen. Finn liep stoer voorop, en Milo liep erachteraan als een meelopertje. Ze had Milo goed in de ogen gekeken, maar toch was Milo doorgelopen. Milo is gered op het moment dat Yvette Chantal onderbrak. Chantal wilde namelijk gaan zeggen dat ze een machtsuitdrukking had gezien, op één of andere manier zag ze dat Milo ervan genoot. Als Chantal dit wél had gezegd, dan had het er voor Milo een stuk minder leuk uitgezien.

donderdag 16 januari 2014

Vallen (blok 4) Dagboek

''Waarom zou iemand willen discrimineren? Mensen zijn toch gewoon mensen. De één is nou eenmaal blank, en de ander wit. Daar kun je toch  helemaal niks aan doen? Zo word je gewoon geboren.''

''Misschien had Benoit ook wel gewoon gelijk. Als die pastorie een opvanghuis wordt dan komen er alleen maar problemen. Daarom is het een foute beslissing. We moeten dit stoppen. De pastorie in de fik steken is de enige optie die ik heb om te voorkomen dat het een opvanghuis wordt. Uiteindelijk zullen de mensen me dankbaar zijn, dat ik hun heb gered van de vervelende, irritante buitenlanders, die toch alleen maar vandalisme plegen. Als het opvanghuis zou blijven staan, hadden er alleen maar bezitten gesloopt worden door dat stelletje misbaksels.''

''Shit! Hoe kan ik dit ooit nog goed maken met Caitlin? Dit vergeeft ze me nooit, en terecht! Wat ben ik een enorme sukkel! Hoe kon ik ooit in zijn mooie praatjes trappen?! Caitlin ziet me zo nooit meer staan. Oh, wat spijt het me. Had ik nou maar beter nagedacht.. Ik moet me schamen, niet alleen voor Caitlin, maar ook voor de omgeving, mijn familie en vrienden..''